10 марта 2018, 19:19

Учительница и литературовед Анна Северинец иронично смоделировала ситуацию, в которой предстоящий праздник столетия БНР обсуждался бы в кругу литераторов. Цитируем пост Анны:

«Калі б стагоддзе БНР абмяркоўвалі беларускія міжваенныя паэты.

Дудар: Канцэрт?! Мо, яшчэ Лешчанку туды запросіце?! Вярцінскага? Ліловы негр вам падаваў манто?! Што за русацяпства! Толькі шэсце.

Галубок: Чаго Лешчанку, Шурка? Мае артысты спяюць. Беларускае, прыгожае, сам ведаеш, можам «Купалінку».

Дудар: «Купалінку» няхай Чарот у «Саўбеліі» пяе. Канцэрты – для здраднікаў. Толькі шэсце.

Дубоўка: Забаньце яго ўжо, чый гэта пост? Правакатар. Абы толькі вылезці, сябе паказаць. Усё трэба рабіць с розумам. Прапаную шэсце дзвесце метраў ад дома Купалы да Опернага, там канцэрт.

Купала: Хлопцы, добрая ідэя, але Уладзіслава Францаўна просіць, каб ад нашага дома не хадзілі.

Дубоўка: А сам будзеце, дзядзька Янка?

Купала: Сам буду, Уладзік, канешне.

Дубоўка: А Колас?

Купала: Трэба ў яго спытацца.

Колас: Я падумаю. Калі гэта антыўрадавая акцыя, я не пайду.

Дудар: Хто б сумняваўся. Дзвесце метраў хадзіць – няхай качкі свіслацкія ходзяць. Толькі шэсце, а хто не з намі, той супраць нас.

Зарэцкі: Шурка, я лічу, што ты занадта рэзкі, але я з табой, бо ты адзіны, хто вывеў пратэст з кухні на вуліцу.

Дудар: Бо ты свой, а тыя, хто за канцэрт, тыя ручкаюцца з Масквой, і мы разумеем, чаму яны гэта робяць.

Дубоўка: От жа ж. Цьфу. Адам, ці будзе сёння магчымасць запісаць стрым, я давяду сваю пазіцыю да тых, да каго пісьмова не даходзіць.

Бабарэка: Будзе, Уладзік.

Дубоўка: Сёння увечары глядзіце стрым тады, бо няма часу тут з вамі анцімоніі развадзіць.

Крапіва: і каб запіс на ютуб.

Дубоўка: А гэта навошта, Кандрат?

Крапіва: Няхай будзе, мала хто захоча паглядзець. Ці Свабода няхай стрыміць, у іх трафік добры. Каб не толькі наша стужка ж.

Дудар: Ага, яшчэ давайце ўсё гэта на ютубы закідваць, і на Свабоды. Давайце перад усімі пакажамся. Маскве пакажамся, Варшаве давайце, Вашынгтону. І да Опернага хадзіць ня трэба, тут апладысментаў збяром.

Купала: А ты, Шурка, што прапануеш?

Дубоўка: Ды глупства ён прапануе, няма пра што гаварыць, было б што слухаць.

Дудар: Агент ГПУ.

Дубоўка: Забаньце яго хто-небудзь, Хрыстом-Богам прашу.

Крапіва: Хрыстом-богам?

Дубоўка: Гэта фразеалагізм.

Крапіва: А.

Бабарэка: Таварышы, гэта неканструктыўна. Мы павінны ўсведаміць тэарэтычную базу, на якой грунтуецца нашае стаўленне да юбілею, зразумець гістарычную перспектыву, ацаніць пазітыў і негатыў нашага дыялогу з ўладай…

Дудар: Пачалося.

Дубоўка: Адам, з кім ты хочаш тут што ўсведаміць?

Бабарэка: Уладзік, мы павінны аб'яднацца.

Дубоўка: З кім? Не для таго мы раз'ядноўваліся, каб зараз яднацца.

Галубок: Хлопчыкі, не сварыцеся. Прапаную паспрабаваць замяніць шэсце на «Лявоніху» перад Домам Ураду, а потым усім да Опернага.

Дудар: Дзядзька Галубок, гэта здрада ідэалам БНР. Якая «Лявоніха»? На касцях? Колькі чалавек за шэсці ў ГПУ адседзелі, цяпер гэта ўсё Лявоніхай шліфануць?

Дубоўка: Пафасу зашмат, Глыбоцкі.

Кучар: Так, хлопцы, цішэй, цішэй, не лупіце так хутка, я запісываю…»

Читайте по теме: «Фуд-корт с вином, трехдневный рейв и никакой политики. Как сделать столетие БНР коммерчески успешным праздником»

Заметили ошибку в тексте – выделите её и нажмите Ctrl+Enter
По теме